పత్తంజలి

ఎడాకులపొన్న

ఎర్రచిత్రమల

జాజికాయ

చెట్టు యొక్క వాస్తవమైన గింజ జాజికాయ, ఇది కొంతవరకూ గుడ్డు ఆకృతిలో మరియు దాదాపు పొడవు మరియు వెడల్పు ఉంటుంది, ఎండినదాని బరువు ఉంటుంది, అయితే జాపత్రి అనేది ఎండిన "జలతారు"లాంటి ఎర్రటి పొర లేదా గింజ యొక్క అదనపు పొరను కలిగి ఉంటుంది. రెండు వేర్వేరు జాతుల యొక్క మూలంగా ఉన్న ఉష్ణమండల పండు ఇది.
అనేక ఇతర వ్యాపార ఉత్పత్తులు కూడా ఈ చెట్ల నుండి ఉత్పత్తి అవుతాయి, ఇందులో ముఖ్యమైన నూనెలు, సంగ్రహిత ఒలోరెసిన్స్, మరియు జాజికాయ వెన్న ఉన్నాయి (క్రింద చూడండి).
జాజికాయ యొక్క బయట ఉపరితలం తేలికగా చిట్లిపోతుంది.
బీజకోశం (పండు/విత్తనం)ను గ్రెనడాలో జామ్ చేయటానికి వాడతారు, దీనిని "మోర్న్ డెలిస్" అని పిలుస్తారు. ఇండోనేసియాలో, ఈ పండును కూడా జామ్ చేస్తారు, దీనిని సెలీ బుఅ పాల అంటారు, లేదా దీని సన్నగా ముక్కలు చేసి చక్కరతో వండుతారు, మరియు సువాసనతో ఉన్న కలకండ స్పటికలాగా ఉంటుంది, దీనిని మనిసాన్ పాల అని పిలుస్తారు ("జాజికాయ తీపిపదార్ధాలు").

సాధారణమైన లేదా సువాసనా జాజికాయ మిరిస్టికా ఫ్రాగ్రన్స్ , ఇండోనేసియా యొక్క బండా ద్వీపాలకు చెందినది, ఇది మలేషియాలోని పేనంగ్ ద్వీపంలో మరియు కారిబ్బియన్ లో ముఖ్యంగా గ్రెనడాలో కూడా పెరుగుతుంది. భారతదేశ దక్షిణ భాగంలోని రాష్ట్రం కేరళలో కూడా పెరుగుతుంది. జాజికాయ యొక్క ఇతర జాతులలో న్యూ గినియ నుండి పాపుఅన్ జాజికాయ M. అర్జెంటియ మరియు బోంబే జాజికాయ భారతదేశం నుండి మిరిస్టికా మలబారికా , దీనిని హిందీలో జైఫాల్ అని పిలుస్తారు; రెంటినీ M. ఫ్రాగ్రన్స్ ఉత్పత్తుల యొక్క కల్తీలుగా ఉపయోగిస్తారు.

వంటలలో ఉపయోగాలు

జాజికాయ మరియు జాపత్రి ఒకే రకమైన రుచి లక్షణాలను కలిగిఉంటాయి, జాజికాయ కొంచెం తియ్యగా ఉంటుంది మరియు జాపత్రి బాగా సున్నితమైన సువాసనను కలిగి ఉంటుంది. జాపత్రి తరచుగా తేలికపాటి వంటలలో దీనిని ఎన్నుకుంటారు, ఇది ముదురు కమలా, కుంకుమ పువ్వు రంగు-లాంటి రంగును ఇస్తుంది. చీజ్, సాస్ లకు జాజికాయతో రుచి పెరుగుతుంది మరియు ఇది తాజాగా తురమితే బాగుంటుంది.(జాజికాయను తురిమేది చూడండి). రేగిపళ్ళ సారా నూరటంలో, ద్రాక్షసారా నూరటంలో, మరియు కోడిగుడ్డు సారా లలో సాంప్రదాయ మూలవస్తువుగా జాజికాయ ఉంది.
పేనంగ్ వంటలలో, జాజికాయ ఊరగాయను చేస్తారు మరియు ఈ ఊరగాయలను విలక్షణంగా పేనంగ్ ఐస్ కాకంగ్ మీద చిన్న చిన్న ముక్కలుగా కూడా వేస్తారు. జాజికాయను చల్లటి జాజికాయ రసం లేదా పేనంగ్ హోక్కీన్ లో పిలవబడే "లా హా పెన్గ్" ను చేయటానికి చిలుకుతారు (దీనివల్ల తాజాగా ఉన్న, పచ్చటి ఘాటైన రుచితో తెల్లటి రంగు రసం ఏర్పడుతుంది) లేదా ఉడకబెడతారు.
భారతీయ వంటలలో, జాజికాయను అనేక తీపి పదార్ధాలలో అలానే ఉప్పు పదార్ధాలలో ఉపయోగిస్తారు (ముఖ్యముగా మొఘలాయ్ వంటలలో వాడతారు). భారతదేశంలో కొన్ని చోట్ల దీనిని జైఫల్ అని మరియు జాతిపత్రి ఇంకా జాతి గింజ అని కేరళలో పిలుస్తారు. దీనిని చిన్నమొత్తంలో గరం మసాలాలో కూడా వాడవచ్చు. భారతదేశంలో నేలజాజికాయ పొగకూడా పీలుస్తారు.^{[citation needed]}
మధ్య ప్రాచ్య వంటలలో, నేల జాజికాయలను తరచుగా ఉప్పుపదార్దాల కొరకు ఒక సువాసనాద్రవ్యంగా వాడతారు. అరబిక్ లో, జాజికాయను జవజ్ట్ అట్-టియ్బ్ అని పిలుస్తారు.
గ్రీస్ మరియు సైప్రస్ లో జాజికాయను μοσχοκάρυδο అని పిలుస్తారు(మోస్చోకరిడో ) (గ్రీకు: "ముస్కీ నట్") మరియు దీనిని వంటలలో మరియు ఉప్పు పదార్ధాలలో ఉపయోగిస్తారు.
ఐరోపా వంటలలో, జాజికాయ మరియు జాపత్రి ముఖ్యంగా బంగాళదుంప వంటలలో మరియు శుభ్రపరచిన మాంస ఉత్పత్తులలో వాడతారు; వీటిని ఇంకనూ సూప్, సాస్, మరియు కాల్చిన ఉత్పత్తులలో కూడా వాడతారు. డచ్ వంటలలో జాజికాయ బాగానే ప్రసిద్దిచెందినది, దీనిని బ్రసెల్ల్స్ మొలకలు, కాలీఫ్లవర్, మరియు తీగ చిక్కుళ్ళు వంటి కూరగాయలలో చేర్చుతారు.
జపనీయుల కూర పొడి రకాలలో జాజికాయ ఒక మూలవస్తువుగా చేరుస్తారు.
కారిబ్బియన్ లో, జాజికాయ తరచుగా పానీయాలలో ఉపయోగిస్తారు, వీటిలో బుష్వాకెర్, పైన్కిల్లెర్, మరియు బార్బడోస్ రమ్ పంచ్ వంటివి ఉన్నాయి. ముఖ్యంగా దీనిని పానీయం మీద చల్లటానికి మాత్రం వాడతారు.

ముఖ్యమైన నూనెలు

జాజికాయ గింజలు

నేల జాజికాయ యొక్క ఆవిరి మరగకాయటం వల్ల ముఖ్యమైన నూనెను పొందవచ్చు మరియు సువాసనా ద్రవ్యాల మరియు మందుల పరిశ్రమలలో భారీగా ఉపయోగిస్తున్నారు. ఆ నూనెకు రంగు ఉండదు లేదా లేత పసుపు రంగు ఉంటుంది, మరియు జాజికాయ వాసనా మరియు రుచి కలిగి ఉంటుంది. ఒలోరసాయన పరిశ్రమ కొరకు అనేక ముఖమైన భాగాలను ఇది కలిగి ఉంటుంది, మరియు దీనిని కాల్చే పదార్ధాలలో, పానకంలో, పానీయాలలో మరియు తీపి పదార్ధాలలో సహజమైన ఆహార సువాసనగా వాడతారు. ఇది నెల జాజికాయ బదులుగా వాడబడుతుంది ఎందుకంటే ఇది ఏవిధమైన రేణువులను ఆహారంలో వదలదు. ముఖ్యమైన నూనె సౌందర్య సాధనాల మరియు మందుల పరిశ్రమలలో కూడా ఉపయోగిస్తారు, ఉదాహరణకి టూత్ పేస్టు, మరియు ముఖ్యమైన మూలవస్తువుగా కొన్ని దగ్గు మందులలో వాడతారు. సాంప్రదాయ మందులలో జాజికాయ మరియు జాజికాయ నూనె నరములకు సంబంధించిన మరియు అజీర్తి విధానాల సంబంధ రోగాలకు ఉపయోగిస్తారు.

జాజికాయ వెన్న

గింజ సారం నుండి జాజికాయ వెన్న తీయబడుతుంది. ఇది సగం-ఘనంగా, ఎర్రటి పోక వర్ణంలో రుచి మరియు వాసన జాజికాయ లాగానే కలిగి ఉంటుంది. ఇంచుమించుగా 75% (బరువు ప్రకారం) జాజికాయ వెన్న ట్రిమిరిస్టిన్, దీనిని మిరిస్టిక్ ఆమ్లంలా మార్చవచ్చు, ఒక 14-కార్బోన్ కొవ్వు ఆమ్లంను కోకా వెన్న బదులుగా మార్చి వాడవచ్చు, దీనిని ఇతర కొవ్వులు పత్తిగింజ నూనె లేదా తాటి జాతికి చెందిన చెట్టు నూనె వంటి వాటికి బదులుగా వాడవచ్చు, మరియు పారిశ్రామిక రాపిడి తగ్గించు తైలంగా ఉపయోగపడుతుంది.

చరిత్ర

జాజికాయ పండులో (ఎర్రటి) జాపత్రి

రోమన్ పూజారులు జాజికాయను ధూపం లాగా అంటించి ఉండవచ్చని కొంత ఋజువులను సూచించారు, అయినప్పటికీ అది వివాదాస్పదమైనది. దీనిని మధ్యయుగ వంటలో గొప్పగా తలంచే మరియు ఖరీదైన సువాసనా ద్రవ్యంగా వాడబడిందని పేరొందింది, దీనిని సువాసనల కొరకు, మందులు ఇంకా నిలవుంచేకారకంగా వాడేవారు, ఆ కాలంలో ఇవి ఐరోపా మార్కెట్ లో చాలా విలువైనవిగా ఉండేవి. సెయింట్ థియోడార్ ది స్టుదిట్ ( క్రీశ. 758 – క్రీశ. 826) ఆయన అనుచరులను వారు తీనాలనుకునేటప్పుడు బటానీల పిండివంట మీద జాజికాయను చల్లుకోవటానికి అనుమతించటం ద్వారా ప్రముఖులైనారు. ఎలిజబెతాన్ సమయంలో జాజికాయ ప్లేగును నివారిస్తుందని నమ్మేవారు, దానితో జాజికాయ చాలా ప్రజాదరణ పొందింది.^{[citation needed]}
చిన్న బాండ ద్వీపాలు మాత్రమే జాజికాయ మరియు జాపత్రి యొక్క ప్రపంచంలోని ఏకైక వనరుగా ఉన్నాయి. జాజికాయ వర్తకం అరబ్బులు మధ్య యుగాలలో చేశారు మరియు వెనెటియన్‌లకు అధికమైన ధరలలో అమ్మారు, కానీ వర్తకులు లాభదాయకమైన హిందూ మహాసముద్రం వర్తకంలో వారి వనరు యొక్క ఖచ్చిత స్థావరాన్ని వెల్లడి చేయలేదు మరియు ఏ యురోపియన్ కూడా వారి ప్రదేశాన్ని ఊహించలేకపోయారు.
ఆగష్టు 1511లో, పోర్చుగల్ రాజు తరుపున అఫోన్సో డే అల్బుక్యుర్క్ మలక్కా గెలుచుకున్నారు, అది ఆ సమయంలో ఆసియా వర్తకానికి కేంద్రంగా ఉంది. ఆ సంవత్సరం నవంబర్లో, మలక్కాను పొందిన తర్వాత మరియు బండాస్' ప్రదేశం తెలుసుకున్నతర్వాత, అల్బుక్యుర్క్ మూడు నౌకలను వెతుకుట కొరకు పంపించాడు, అతని మంచి స్నేహితుడు అంటోనియో డే అబ్రూను వాటిని కనుగొనుటకు పంపెను. నియమింపబడిన లేదా బలవంతంగా తీసుకున్న మాలే దూతలు, జావా, లెస్సెర్ సున్డాస్ మరియు అమ్బోన్ ద్వారా బాండకు దారి చూపించారు, 1512 ఆరంభంలో వారు అక్కడకు చేరారు.^[2] బండాస్ కు చేరిన మొదటి యురోపియన్లు వీరే, బాండలో ఈ సాహసయాత్ర ఒక నెలవరకూ జాజికాయ మరియు జాపత్రి కొనడం మరియు ఓడలను నింపటంతో జరిగింది, మరియు బాండ లవంగాలతో వర్తకంలో వృద్ది చెందిన వ్యవస్థ కలిగి ఉంది.^[3] బాండ యొక్క వ్రాయబడిన మొదటి ఖాతాలు సుమ ఓరియెన్టల్ లో ఉన్నాయి, ఈ పుస్తకాన్ని పోర్చుగీస్ మందుల తయారీదారుడు మరియు అమ్మకుడు టోం పిరెస్ మలక్కాలో 1512 నుండి 1515 వరకు ఉన్నదానిమీద ఆధారపడి వ్రాశారు. కానీ ఈ వర్తకం మీద పూర్తి నియంత్రణ సాధ్యపడదు మరియు వారు సర్వాధిపతులలా కాకుండా అతిపెద్ద పోటీదారులుగా నిలిచిపోయారు, ఎందుకంటే టేర్నేట్ బాండ ద్వీపాల యొక్క జాజికాయ-పెంచే కేంద్రంను చాలా పరిమితంగానే కలిగి ఉంది. అందుచే, పోర్చుగీస్ వారు ఈ ద్వీపాలలో తమకుతాముగా స్థానబలం సాధించడంలో విఫలమయ్యారు.
తర్వాత 17వ శతాబ్దంలో జాజికాయ వర్తకంను డచ్ వారు అధీనం చేసుకున్నారు. బ్రిటిష్ మరియు డచ్ రన్ ద్వీపం మీద నియంత్రణ సాధించటం కొరకు చాలా కాలం పోరాడారు, ఇది జాజికాయ యొక్క మూలం కొరకు మాత్రమే జరిగింది. రెండవ ఆంగ్లో-డచ్ యుద్ధం తర్వాత డచ్ రన్ మీద నియంత్రణను సాధించారు, దీనికి బదులుగా బ్రిటిష్ ఉత్తర అమెరికా లోని న్యూ అమ్‌స్టర్‌డామ్ (న్యూ యార్క్)నియంత్రణను సాధించింది.
డచ్ బాండ ద్వీపాల మీద 1621లో విస్తరించిన మిలిటరీ ప్రచారం దాదాపు అన్ని ద్వీపాల నివాసితులలో హత్యాకాండను లేదా బహిష్కరణ చివరి దశ చేరడంతో వారు నియంత్రణను స్థాపించటంలో ఉత్తీర్ణులయ్యారు. దాని తర్వాత, బాండ ద్వీపాలు తోటల ఆస్తుల యొక్క వరుస క్రమాలుగా నడపబడినాయి, డచ్ వార్షిక దండయాత్రలను స్థానిక యుద్ద-ఓడల ద్వారా వేరేచోట నాటిన జాజికాయ చెట్లను నాశనం చేయటానికి పెంచారు.
నెపోలెనిక్ యుద్దాల సమయంలో డచ్ రాజులు మారటం ఫలితంగా, తెల్లవారు బాండ ద్వీపాల యొక్క నియంత్రణను తాత్కాలికంగా డచ్ వారి నుండి తీసుకున్నారు మరియు జాజికాయ చెట్లను తీసి వారి సొంత దేశాంతర సమితులలో నాటుకున్నారు, ముఖ్యంగా జాంజిబార్ మరియు గ్రెనడా ఉన్నాయి. ఈనాడు, చీలి-తెరిచి ఉండే శైలి జాజికాయ పండు గ్రెనడా యొక్క జాతీయ జెండాలో కనిపిస్తుంది.
కనెక్టికట్ దాని మారుపేరును ("జాజికాయ రాష్ట్రం", "జాజికాయ(నట్మెగ్గర్)") పురాణం నుండి పొందింది, దానిలో కొంతమంది శ్రద్దలేని కనెక్టికట్ వర్తకులు చెక్కకొయ్య నుండి "జాజికాయ"ముక్కలుగా చేసి "చెక్క జాజికాయ"ను రూపొందించేవారు (ఏ మోసానికైనా అర్ధం వచ్చేటట్లు ఈ పదం వాడుకలోకి వచ్చింది)

ప్రపంచ ఉత్పత్తి

జాజికాయ యొక్క ప్రపంచ ఉత్పత్తి సంవత్సరానికి సగటున ఉంది ఇంకా వార్షిక డిమాండు గా అంచనా వేయబడింది; జాపత్రి యొక్క ఉత్పత్తి గా అంచనా వేయబడింది. ఇండోనేసియా మరియు గ్రెనడా ఉత్పత్తిలో ముందంజలో ఉన్నారు మరియు రెండు ఉత్పత్తుల యొక్క ఎగుమతులు ప్రపంచ మార్కెట్ భాగంలో వరుసగా 75% మరియు 20% ఉన్నాయి. ఇతర ఉత్పత్తిదారులలో భారతదేశం, మలేషియా (ముఖ్యంగా పేనంగ్, ఇక్కడ చెట్లు మచ్చిక చేయని ప్రాంతాలలో సహజమైనవి ), పపువా న్యూ గునియా, శ్రీ లంక, మరియు కారిబ్బియన్ ద్వీపాలు ఎస్‌టి. విన్సెంట్ వంటివి ఉన్నాయి. ముఖ్య దిగుమతుల మార్కెట్లలో ఐరోపా సంఘం, సంయుక్త రాష్ట్రాలు, జపాన్, మరియు భారతదేశం ఉన్నాయి. సింగపూరు మరియు నెదర్లాండ్స్ అతిపెద్ద తిరిగి-ఎగుమతి చేసేవారిలో ఉన్నాయి.
ఒక సమయంలో, జాజికాయ అత్యంత విలువైన సువాసనా ద్రవ్యాలలో ఒకటిగా ఉంది. ఇంగ్లాండ్ లో, అనేక వందల సంవత్సరాల క్రితం, కొన్ని జాజికాయల గింజలను ఆర్ధిక స్వాతంత్ర జీవితం పొందటానికి తగినంత మొత్తంలో అమ్మేవారు.
చెట్లునాటిన తర్వాత మొదటి జాజికాయల చెట్ల పంటరావటానికి 7–9 సంవత్సరాలు పడుతుంది మరియు ఆ చెట్లు పూర్తీ సామర్ధ్యంకు చేరటానికి 20 సంవత్సరాలు పడుతుంది.

మానసిక చర్యలు మరియు విషపూరితం

తక్కువ మోతాదులలో, జాజికాయ గుర్తించదగిన మానసిక లేదా నరాలసంబంధ సమాధానంను ఉత్పత్తి చేస్తుంది.
జాజికాయ మిరిస్టిసిన్ కలిగిఉంటుంది, ఇది ఒక బలహీన మొనోమెయిన్ ఆక్సిడేస్ ఆతంకపరచేదిగా ఉంది. మిరిస్టిసిన్ విషపదార్ధం వంకరలు పోవటం, గుండె అదరటం, తలత్రిప్పుట, వాటిఫలితంగా అతిసారం, మరియు సాధారణ శరీర నొప్పి  జనింపచేస్తుంది. ఇది ఒక బలమైన ఉన్మాదకరంగా కూడా పేరుపొందింది.మానవులలో ప్రాణాపాయకరమైన మిరిస్టిసిన్ విషపదార్ధాలు చాలా అసాధారణంగా ఉంటాయి, కానీ ఇద్దరిలో ఉన్నట్టు పేర్కొన్నారు, అది 8-ఏళ్ళ-వయసు-పిల్లాడిలో మరియు 55-ఏళ్ళ-వయసుకల పెద్దవారిలో ఉంది
మిరిస్టిసిన్ విషం వంటపదార్ధాలలో ఉపయోగించే మాత్రం కూడా పెపుడు జంతువులకు మరియు వ్యవసాయ జంతువులకు శక్తివంతమైన ప్రాణాపాయంగా ఉంటుంది. ఈ కారణంచేత, ఉదాహరణకి క్రోడిగుడ్డు సారా కుక్కలకు పట్టరాదని సిఫారుసు చేస్తారు

ఉల్లాసకరమైన మందుగా వాడకం

ఉల్లాసకరమైన మందుగా జాజికాయను వాడటం అనేది అంత ప్రజాదరణ పొందక పోవటానికి కారణం దానికి ఇంపైన రుచి లేకపోవటం మరియు దాని వల్ల వచ్చే ప్రతికూల స్పందనల వల్ల కావచ్చు, దీనిలో కళ్ళు తిరగటం, ముఖం ఎర్రబారటం, నోరు ఎండిపోవటం, గుండె చప్పుడు పెరగటం, తాత్కాలిక మలబద్దకం, మూత్రవిసర్జనలో కష్టం, మత్తుగా ఉండటం, మరియు భయం ఉన్నాయి. దీనికి తోడూ, సాధారణంగా అనుభవాలు 24 గంటల కన్నా ఎక్కువ ఉంటుంది మరియు కొన్నిసార్లు అధికంగా 48 గంటలు ఉంటుంది, దీని ద్వారా అశక్యమైనట్లు కాకుండా ఉల్లాసకరమైన వాడకంగా ఉంటుంది
జాజికాయ మైకం మరియు MDMA ప్రభావాల యొక్క ఆలోచనా సరిపోల్చడాలు చేస్తాయి (లేదా 'పరవశత').
అతని జీవితచరిత్రలో, మాల్కం X సూచిస్తూ జైలులో ఉన్నవారు జాజికాయ పొడిని వాడతారని తెలిపారు, సాధారణంగా మత్తు కలిగించటానికి గ్లాసు నీటిలో కరిగిస్తారు. జైలు రక్షకులు తుదకు ఈ అభ్యాసం మీద పట్టుకోవచ్చు మరియు జాజికాయ యొక్క ఉపయోగం జైలు విధానంలో మానసిక ఉత్సాహం లాగా వాడతారు. విల్లియం బుర్రో నేకెడ్ లంచ్ యొక్క ఉపాంగంలో జాజికాయ మత్తుపదార్ధాల వంటి అనుభవాన్ని కలిగిస్తుందని అతను తెలిపారు కనుక ఇది మత్తును కలగచేస్తుంది.

గర్బదారణ సమయంలో విషప్రభావం

జాజికాయ ఒకప్పుడు అబోర్టిఫాసిఎంట్ గా భావించేవారు, కానీ గర్బాధారణ సమయంలో వంటయింటిలో వాడటం ద్వారా సురక్షితం కావచ్చు. అయినప్పటికీ, ఇది ప్రోస్టగ్లండిన్ ఉత్పత్తిని నిషేదిస్తుంది మరియు ఎక్కువ మొత్తంలో తీసుకుంటే దీనిలో ఉన్న హల్లుసినోజెన్స్ పిండం

మీద ప్రభావం చూపుతాయి.

ఆవాలు

Brassica spp . పోవు దినుసు గా ప్రతి ఇంట్లో ఉండే ఆవాలు మన ఆరోగ్యానికి మేలు చేస్తాయి. వీటిలో మెగ్నీషియం , కాల్సియం , మాగనీస్ , జింక్ , ఒమెగా 3 ఫ్యాటియాసిడ్స్ , ప్రోటీన్లు , పీచుపదార్దము ఉంటాయి . ఘాటైన వాసనను కలిగి ఉండే ఆవాలు ఆయుర్వేదంలో ఎంతో బాగా ఉపయోగపడతాయి. పైథోన్యూట్రియంట్లు, ఖనిజ లవణాలు, యాంటీ ఆక్సిడెంట్లు, డైటరీ ఫైబర్‌ ఎక్కువగా లభిస్తాయి. * ప్రతి వందగ్రాముల ఆవాలలో 9-82గ్రా టోకోఫెనాల్‌ అనే పదార్థం (విటమిన్‌ 'ఇ'కి సమానం) శరీరంలో కొవ్వు నిల్వలు పేరుకోకుండా సహాయపడుతుంటాయి. అందుకనే కొంచెంగా ఆవనూనెను కూరల్లో వాడుకోమని వైద్యులు సూచిస్తారు. * ఆవాల్లోని సెలీనియం రోగనిరోధక శక్తిని పెంచుతుంది. ఊపిరితిత్తుల సమస్యలను, వాపులను తగ్గిస్తుంది. పోపుల్లో వాడినప్పుడు ఆకలిని పెంచి.. ఆహారాన్ని అరిగేటట్లు చేస్తుంటాయి. * గొంతునొప్పి, దగ్గు జ్వరం ఉన్నప్పుడు మరుగుతున్న నీళ్లలో చిటికెడు ఆవపోడి, తగినంత తేనె వేసి ఇస్తే సమస్యలు నియంత్రణలో ఉంటాయి. ఘాటైన నూనెలు క్యాన్సర్‌కు వ్యతిరేకంగా పోరాడతాయి. ఇవి రక్తప్రసరణను వేగవంతం చేస్తుంటాయి. ఆవాలను దంచి వాపుగల ప్రదేశం, గౌట్‌ నొప్పిపైన పట్టుగా పెడితే ఉపశమనం ఉంటుంది. అరబకెట్‌ వేడినీళ్లలో చెంచా ఆవాల పొడి వేసి కాళ్లను కొద్దిసేపు ఉంచితే పాదాల నొప్పులు త్వరగా తగ్గుతాయి. * తెల్ల ఆవనూనె చర్మ రంగును మెరుగు పరుస్తుంది. దీన్ని శరీరానికి రాసుకొని, నలుగుపెట్టి స్నానం చేస్తే చర్మ సమస్యలు తగ్గి రంగు తేలుతుంది. అలానే కొబ్బరినూనెలో ఆవనూనెను కలిపి శిరోజాలకు రాస్తుంటే ఫలితం ఉంటుంది.

పోషకాలు (వందగ్రాములలో),

• తేమ- 6.5గ్రా,
• పొటాషియం- 20.3గ్రా,
• కొవ్వు- 39.7గ్రా,
• ఖనిజాలు- 2.4గ్రా,
• పీచు- 4.8గ్రా,
• పిండిపదార్థాలు- 23.8గ్రా,
• శక్తి- 541కిలో కెలొరీలు,
• క్యాల్షియం- 490మిగ్రా,
• ఫాస్పరస్‌- 700మిగ్రా,
• ఇనుము- 7.9.
• టోకోఫెనాల్‌-9-82గ్రా

ఆవ నూనె

ప్రధాన వ్యాసం: ఆవాల నూనె

ఆవాల గింజల నుంచి మూడు రకాలుగా తయారయిన నూనె లకి ఆవాల నూనె లేదా ఆవ నూనె (ఆంగ్లం: Mustard oil) అనే పదాన్ని ఉపయోగిస్తారు:

1. విత్తనాలను దంచడం ద్వారా వచ్చే క్రొవ్వుతో కూడిన స్థావర నూనె (ఉద్భిజ్జ తైలం),
2. విత్తనాలను రుబ్బి, నీటితో కలిపి, స్వేదన ప్రక్రియ ద్వారా ఆవశ్యక నూనెని గ్రహించడం వంటి పద్ధతుల ద్వారా లభించే సుగంధ తైలం.
3. ఆవాల గింజల లభ్యాన్ని సోయాబీన్ నూనె వంటి వేరే స్థావర నూనెతో కలపడం ద్వారా చేసే నూనె.

ఆవ గింజలు

mustard seed, yellow పోషక విలువలు, ప్రతి 100 గ్రాములకు
శక్తి 470 kcal   1960 kJ
పిండిపదార్థాలు     34.94 g - చక్కెరలు  6.89 g - పీచుపదార్థాలు  14.7 g   కొవ్వు పదార్థాలు 28.76 g - సంతృప్త  1.46 g - ఏకసంతృప్త  19.83 g   - బహుసంతృప్త  5.39 g   మాంసకృత్తులు 24.94 g నీరు 6.86 g విటమిన్ A  3 μg 0% థయామిన్ (విట. బి1)  0.543 mg   42% రైబోఫ్లేవిన్ (విట. బి2)  0.381 mg   25% నియాసిన్ (విట. బి3)  7.890 mg   53% విటమిన్ బి6  0.43 mg 33% ఫోలేట్ (Vit. B9)  76 μg  19% విటమిన్ బి12  0 μg   0% విటమిన్ సి  3 mg 5% విటమిన్ ఇ  2.89 mg 19% విటమిన్ కె  5.4 μg 5% కాల్షియమ్  521 mg 52% ఇనుము  9.98 mg 80% మెగ్నీషియమ్  298 mg 81%  భాస్వరం  841 mg 120% పొటాషియం  682 mg   15% సోడియం  5 mg 0% జింకు  5.7 mg 57%
శాతములు, అమెరికా వయోజనులకు సూచించబడిన వాటికి సాపేక్షంగా Source: USDA పోషక విలువల డేటాబేసు

ఆవ గింజలు (Mustard seeds) ఆవ మొక్కల నుండి లభించే చిన్న గుండ్రని విత్తనాలు. ఇది సాధారణంగా 1 or 2 మి.మీ. పరిమాణంలో ఉంటాయి. ఇవి పసుపు పచ్చని తెలుపు నుండి నలుపు మధ్య రంగులలో ఉంటాయి. ఇది మూడు రకాల మొక్కలనుండి లభిస్తాయి: నల్లని ఆవాలు (Brassica nigra) నుండి, బ్రౌన్ ఆవాలు (Indian mustard) (Brassica juncea) నుండి మరియు తెల్లని ఆవాలు (Brassica. hirta/Sinapis alba) నుండి తీస్తారు.* ఆవాలను చాలా తక్కువ మోతాదులో తీసుకోవాలి. కారణం వీటిలోని ఘాటైన ద్రవ్యాలు పైత్యాన్ని పెంచుతాయి. కడుపు మంట, చర్మ సమస్యలు ఉన్నవారు పోపులకే పరిమితమైతే మంచిది. * మరీ అధికంగా తీసుకొంటే పైత్యం చేసి శరీర వేడిని పెంచుతాయి. దురదలు మంటలు పెరుగుతాయి, కొన్నిసార్లు కడుపులో రక్తం విరుగుతుంది. ముఖ్యంగా ఎండాకాలం, వేడి శరీరం కలవారు మితంగా తీసుకుంటే మంచిది. విరుగుడు మజ్జిగ, పెరుగు.

వైద్య పరం గా ఉపయోగాలు :

1. పంటి నొప్పి కలిగినపుడు గోరువెచ్చటి నీటిలో ఆవాలు వేసి కొంత సేపు తర్వాత ఆ నీటిని పుక్కలేస్తే నొప్పి తగ్గుతుంది .
2. ఆవాలపోడితో జుట్టు కడుక్కూంటే .. జుట్టు రాలడం తగ్గుతుంది ..
3. పేలు తగ్గదాని కు తగ్గదనికు ఆవాల పొడి నునే రాసుకోవాలి .
4. మాడు మీద కురుపులు ,దురదలను అవ్వలు తగ్గిస్తయాయి .
5. ఉబ్బసం వ్యాది ఉపశమనానికి ఆవాలను కొద్దిగా చెక్కెరతో కలిపి తీసుకోవాలి.
6. ఆవాల పొడిని తేనే తో కలిపి తీసుకుంటే శ్వాసకోశ సమస్యలను పరిస్కరించవచ్చును .
7. మందం గా ఉన్న పులిపిరి కాయలమీద ఆవాలు నూరిన ముద్దా రాస్తే పులిపిరులు ఎండి రాలిపోతాయి .
8. కీళ్ళ నొప్పులతో బాధపడేవారు .. ఆవాల ముద్దా , కర్పూరము కలిపి బాధించే ప్రాంతమము మీద రాయటం వల్ల భాధ తగ్గుతుంది .
9. ఆవాలులో సెలీనియం అనే రసాయనం వలన మనకు యాంటీ ఇంఫ్లమేటరీ ప్రయోజనాలు కలవు. ఆవాలలోని మెగ్నీషియం అస్థమా మరియు కీళ్ళ వాతం మరియు రక్త పోటును తగ్గించును.
10. ఇవి పార్శవ నొప్పిని తగ్గిస్తాయి.

వాడకూడని పరిస్తితులు :

• జీర్ణ కోశ అల్సర్లు , కిడ్నీ జబ్బులు ఉన్నా వారు
• దీని వేపర్స్ (పొగలు)కంటికి తగిలితే కన్ను ఇర్రిటేట్ అగును .
• ఆరు సం. లోపు పిల్లలకు ఇవ్వకూడదు

Akasavalli

Rare Ghanta in temple

sita palam

deva kanchanam

miriyalu use for good health

Vavili Chettu

hatha jodi

Good health for honey

Nari plants

Rare Vanamulikalu super benifits

64 ARTS

mental health depression decreased

అశ్వగంధ Ashwagandha

అశ్వగంధ

Withania somnifera

అశ్వగంధ (ఆంగ్లం Ashwagandha) ఒక విధమైన ఔషధ మొక్క.దిన్నె విథనీయా సామ్నీఫెరా , ఇండియన్ గిన్సెన్గ్ అని కుడా వ్యవహరిస్థారు. అష్వగన్ద ఆయువేదం వైద్యం లో చాలా ముఖ్యమైనది . దీనిని " king of Ayurveda" అంటారు . మహావృక్షాలు మొదలకుని గడ్డిపరకలదాకా ప్రకృతిలో మానవునికి కావలసిన ఔషధ వనరుల్ని సమకూర్చేవే. మానవ మనుగడకి దోహదం చేసేవే. అదీకాక ఈ వనరులన్నీ మనకి అందుబాటులో ఉన్నవే. అయితే చాలావాటిని మనం అశ్రద్ధ చేస్తున్నాం అనడంలో పొరపాటేమీ లేదు. ప్రతి మొక్కనీ మనం ఇష్టపూర్వకంగా శ్రద్దగా పెంచితే 'పెరటి చెట్టు వైద్యానికి పనికిరాకుండా పోదు. అనేక రకాల మొక్కల్లో కొన్ని పొదలమాదిరిగా పెరుగుతాయి. అటువంటిదే అశ్వగంధ. దీని శాస్త్రీయనామం విథానియా సోమ్నిఫెరా. ఇది సొలనేసీ కుటుంబానికి చెందిన మొక్క. ఇది కేవలం 35-75 సెంటీమీటర్ల ఎత్తులో అంటే, 1.25 మీటర్ల ఎత్తులో గుబురుగా పొదలా పెరిగే మొక్క. దీని కాండం నుండి చిరుకొమ్మలు విశాలంగా పెరిగి, దట్టమైన ఆకులు పెరుగుతాయి. కాండం, కొమ్మలతో మొత్తం మొక్క నూగు వెంట్రుకల మాదిరిగా ఉంటుంది. దీని పువ్వులు ఆకుపచ్చరంగులో ఉండి, పండ్లు ఎరుపు, ఆరంజి రంగుల్లో ఉంటాయి. అశ్వగంధ మొక్క వేళ్ళు పొడవుగా, ఉండి చాలా ఔషధగుణాలు కలిగివుంటాయి. ఇది సాధారణంగా సమశీతోష్ణ ప్రాంతాల్లో విరివిగా పెరుగుతుంది. అందులోను మన భారతదేశంలో విస్తారంగా లభ్యమవుతుంది. దీనిని వ్యవసాయ రీతుల్లో మధ్యప్రదేశ్‌, పంజాబ్‌, సింధీ, రాజస్థాన్‌ల్లో విరివిగా పండి స్తున్నారు. దీనిని బెంగాలీలో అశ్వగంధ అనీ, గుజరాతీలో ఘోడాకూన్‌, ఆసన్‌, అసోడా అనీ, హిందీలో అస్‌గంధ్‌ అనీ, కన్నడలో అంగర్‌బేరు, అశ్వగంధి అని, మళయాళంలో అముక్కురమ్‌ అనీ, మరాఠీలో అస్కంథ అనీ, తమిళంలో అముక్కిర, అసువగంధి అనీ, తెలుగులో పెన్నేరుగడ్డ, పన్నీరు, పులివేంద్రం, వాజిగంధి అనీ వ్యవహరిస్తూవుంటారు. దీని వేరు, ఆకులు, పండ్లు, విత్తనాలు కూడా చాలా ఉపయోగపడతాయి. ఆయుర్వేద వైద్యపరంగా అశ్వగంధి లేహ్యం గురించి తెలియని వారుండరంటే అతిశ యోక్తి కాదు. అశ్వగంధి మత్తు కలిగించే ఔషధంగాను, మంచి పుష్టినీ బలాన్ని చేకూర్చేదిగాను, ఉదరసంబంధవ్యాధులకు దివౌషధంగాను, జ్ఞాపక శక్తిని అత్యంత వేగంగా పెంచే ఔషధంగాను, ఎంతగానో ఉపయోగపడుతుంది. అంతేకాకుండా, కేన్సర్‌కి దీనిని మించిన ఔషధం మరొకటి లేదంటే, ఆశ్చర్యపడనక్కర్లేదు. ఈ రోజుల్లో చాలామంది ఎదుర్కుంటున్న ఒత్తిడిని నివా రించడంలో దీనికిదే సాటి. నీరసాన్ని, నిస్త్రా ణని దగ్గరకి రానివ్వదు. కండరాల వ్యాధులకి ఎంతగానో ఉపయోగపడుతుంది. విషాన్ని హరించే శక్తి దీనికి అమితంగా ఉంది. అలా గే యాంటీ ఆక్సిడెంట్‌, యాంటీ ఆర్థ్రైటిక, యాంటీ బాక్టీరియల్‌, యాంటీ డిప్రెసంట్‌గా అశ్వగంధి అవెూఘంగా పని చేస్తుంది. ఈ అశ్వగంధిలో విథనోలైడ్స్‌, ఆల్కలైడ్స్‌, మళ్ళీ వీటిలో విథ నోన్‌, విథాఫెరిన్‌ ఎ, విథనొలైడ్‌ 1, విథసోమిడినెస్‌, విథనోలై డ్‌ సి, కస్కో హైగ్రైన్‌, అన హైగ్రైన్‌, ట్రొఫైన్‌, సూడో ట్రోఫైన్‌, అన ఫెరైన్‌, ఇసో పెల్లా, టిరైన్‌, 3-ట్రిపిల్‌టీ గ్లోరైట్‌నే రసాయనాలు ఉంటాయి. ఇవికాక, ప్రొలైన్‌, వలైన్‌, ట్రయోసిన్‌, అలనైన్‌, గ్లైసిన్‌, హైడ్రాక్సిప్రొలైన్‌, అస్పార్టిక యాసిడ్‌, గ్లుటా మిక యాసిడ్‌, సిస్టయిన్‌, గ్ల్రైకోసైడ్‌, గ్లూకోస్‌, క్లోరోజనిక యాసిడ్‌, టానిన్‌, ప్లానోనాయిడ్స్‌, విథనోలైడ్స్‌, అల్కలాయిడ్‌ అనే ఇతర మూల క రసాయనాలు కూడా ఉంటాయి. అశ్వగంధి పొడిని పంచదారతో కలిపి నేతితో తీసుకుంటే నిద్రలేమి తగ్గి మంచి నిద్ర పడుతుంది. ఊబకాయాన్ని నియంత్రి స్తుంది. డిహైడ్రేషన్‌ని తగ్గిస్తుంది. ఎముకలకి మంచి బలాన్ని చేకూరుస్తుంది. పళ్ళని గట్టిపరుస్తుం ది. దంతక్షయాన్ని నిర్మూలిస్తుంది. కీళ్ళ నొపðలు నయం చేస్తుంది. దీని ఆకులు, వేర్లు, పుష్పాలు, కాయలు కురుపులకి, కడు పులో అల్సర్స్‌ని రాకుండా అదికడుతుంది, తగ్గిస్తుంది. వెూకాలు నొపðలకి ఇది మంచి ఔషధం. శరీర ధారుఢ్యాన్ని పెంపొందించ డంలో దీనికిదే సాటి. జీర్ణశక్తిని పెంపొంది స్తుంది. లివర్‌ సంబంధవ్యాధుల్ని అరికడు తుంది. కేన్సర్‌, అల్సర్‌ వంటి వ్యాధుల్ని సమూలంగా నిర్మూలిస్తుంది. కోల్పోయిన జ్ఞాపకశక్తిని తిరిగి ప్రసాదించే గుణం ఈ అశ్వగంధికే ఉందని వైద్యశాస్త్ర నిపుణులు వక్కాణించారు. ఇన్ని గుణాలున్న అశ్వగంధి ప్రపంచ వ్యాప్తంగా ఎంతో డిమాండ్‌ ఉండటం చేత వాణిజ్యపరంగా ఎంతో ప్రాముఖ్యతని కూడా సంతరించుకుంది. ఆయుర్వేద వైద్య విధా నాల్లో తయారవుతున్న అశ్వగంధారిష్టం, అశ్వగంధాది లేహ్యం, అశ్వగంధి లక్సడి మొదలైనవి ఏనాటినుంచో మంచి ప్రాచుర్యం పొంది, అధిక సంఖ్యలో ఎగుమతి అవుతు న్నాయి. దీనిలో ముఖ్యము గా "ఆల్కలోయిడ్లు " , " స్తేరోయిడల్ లాక్తోన్స్" ఉంటాయి . ఆల్కలోయిడ్లు (Alkaloids):
వితానిన్ (withanine), సోమఫెరిన్ (somniferine), సోమ్నిన్ (somnine), సోమ్ని ఫెరేనిన్ (somniferinie), వితనానిన్ (withananine), సూడో వితనిన్ (pseudoWithanine), త్రోపిన్ (Tropine), సూడో త్రోపిన్ (pseudoTropine),
స్తీరోయిడాల్ లాక్టన్ (Steroidal Lactones) :
వితనోలిదీస్ (withanolides),
ఇవి కాకుండా రెండు ఎకిల్ స్తేరిల్ గ్లుకోసైడ్స్ (Acyl Steryl Glucosides), ఉన్నాయి . పై రసాయనాలు అన్నీ నరాల ను ఉత్ప్రేరణ చేయడం , నరాలు వినాచనం కాకుండా కాపాడుతాయి . అశ్వగంధ తో ఏ మందు తీసుకున్న దాని పనితనము మెరుగు పరుస్తుంది (It enhanses the property of co-existing molecule) , వైద్యపరంగా :

• కాన్సర్ జబ్బులు రాకుండా కాపుడు తుంది .
• నరాల నీరసాన్ని తగ్గిస్తుంది ,
• రక్తపోటు , మదుమేహ వ్యాధుల నియంత్రణలో సహకరిస్తుని .

చేడుప్రభావము :

• ఎక్కువ మోతాదులో ఏమ్మువ రోజులు వాడితే గుండెపైన , అడ్రినల్ గ్రాందుల పైన చేడుప్రభావము చూపుతుంది.
• తిరాయిడ్ గ్రంధి ని ఉత్తేజ పరిచి "Hyperthyroid" జాబ్బుకి దారితీయవచ్చు .

అశోకవృక్షం ashoka

అశోకవృక్షం

అశోకవృక్షం (Ashoka tree లేదా "sorrow-less") (S. asoca (Roxb.) Wilde , or Saraca indica L. ) బహుళ ఆయుర్వేద ప్రయోజనాలున్న పుష్పించే చెట్టు. ఇది భారతదేశం మరియు శ్రీలంక దేశాలలో విస్తృతంగా పెరుగుతుంది.

కలకత్తాలోని పుష్పించిన అశోకవృక్షం.

అశోకం ఫాబేసి (Fabaceae) కుటుంబంలోని సరాకా (Saraca) ప్రజాతికి చెందినది. ఇది ఎల్లప్పుడు ముదురు పచ్చగా ఆకులతో నిండివుంటుంది. వీని పుష్పాలు మంచి పరిమళాన్ని కలిగివుండి కాషాయం నుండి ఎరుపు రంగులో గుత్తులుగా పూస్తాయి. ఇవి ఎక్కువగా తూర్పు మరియు మధ్య హిమాలయా పర్వతాలు, దక్షిణ భారతదేశ మైదానాలలోను, పడమర తీరం వెంట అధికంగా కనిపిస్తాయి. ఇవి ఫిబ్రవరి నుండి ఏప్రిల్ మధ్యకాలంలో పుష్పిస్తాయి.

పురాణాలలో

• గౌతమ బుద్ధుడు లుంబినీ వనంలో అశోకవృక్షం క్రింద జన్మించాడు.
• మహావీరుడు వైశాలి నగరంలో అశోకవృక్షం క్రింద సన్యాసాన్ని స్వీకరించాడు.
• హిందువుల ప్రేమ దేవుడైన మన్మథుని పంచబాణాలు లో ఒకటి అశోకవృక్షం పుష్పాలు.
• రామాయణంలో అశోకవనంలో సీతాదేవిని హనుమంతుడు కనుగొంటాడు.

అత్తిపత్తి Athi Pathi

అత్తిపత్తి

అత్తిపత్తి లేదా సిగ్గాకు (ఆంగ్లం Touch-me-not) ముట్టుకుంటే ముడుచుకునే లక్షణం గల ప్రాకే మొక్క. ఇది ఫాబేసి కుటుంబానికి చెందినది. దీని శాస్త్రీయనామం మైమోసా ప్యూడికా (లాటిన్లో ప్యూడికా అంటే సిగ్గు అని అర్ధం). ఈ మొక్కను కేవలం దాని విలక్షణతకై పెంచుకుంటుంటారు. అత్తిపత్తి ఆకులు ముట్టుకున్న వెంటనే లోపలివైపుకు ముడుచుకొని వాలిపోతాయి. మళ్లీ కొన్ని నిమిషాల్లో తిరిగి యధాస్థితికి చేరతాయి. దక్షిణ అమెరికా మరియు మధ్య అమెరికా ప్రాంతాలకు స్థానికమైన ఈ మొక్క, ప్రస్తుతం ప్రపంచవ్యాప్తంగా సమశీతోష్ణ ప్రాంతాలన్నింటిలో కలుపుమొక్కగా పెరుగుతుంది.

విషయ సూచిక

 లక్షణాలు

కంటకాలు వంటి నిర్మాణాలతో సాగిలబడి పెరిగే చిన్నపొద.

• ద్విపిచ్ఛాకార సంయుక్త పత్రాలు.
• సమపుష్టి శీర్షవద్విన్యాసంలో అమరి ఉన్న కెంపురంగు పుష్పాలు.
• నొక్కులు కలిగి తప్పడగా ఉన్న కాయలు.

అత్తిపత్తి ఆకులు ముట్టుకుంటే ఎందుకు ముడుచుకుంటాయి?

అత్తిపత్తి ఆకులు మన చేతితో తాకినా, ఏదైనా కీటకం వాలిగా, నీటిచుక్కలు పడినా, పెద్దగా గాలి వీచినా వెంటనే ముడుచుకొనిపోతాయి. అయితే యధాస్థితికి రావడానికి అరగంట నుండి గంట వరకు పడుతుంది. దీనికి కారణం ఆకులు కొమ్మను కలిసే ప్రదేశంలో మందంగా బుడిపెలా ఉండే పత్రపీఠం. మనం ఆకుల్ని తాకినప్పుడు దీనిలోని మృదుకణజాలం నుండి నీరు కాండంలోనికి వెళ్ళి ఫలితంగా పటుత్వం తగ్గిపోయి ఆకులు వాలిపోతాయి. కొంత సమయానికి కాండం నుండి నీరు బుడిపెలోనికి చేరి ఆకులు తిరిగి యధాస్థితికి వస్తాయి.
దీనిలో కొన్ని ప్రత్యేక నిర్మాణాలు ఉన్నాయి. ఆకుల కింద ద్రవంతో నిండిన సంచులుంటాయి. ఆ సంచులలో ద్రవం ఉన్నంత వరకు ఆకులు విచ్చుకొని వుంటాయి. ఎప్పుడైతే ఆకులపై ఉన్న స్పర్శ గ్రాహకాలు స్మర్శని గ్రహిస్తాయో అవి వెంటనే ఆ సంకేతాలను సంచులకు పంపుతాయి. అప్పుడు సంచులలో నుండి ద్రవం బయటకు (మొక్క కొమ్మలోపలికి) వెళ్లి పోతుంది. దాంతో ఆకులు ముడుచుకు పోతాయి. మరల కొద్దిసేపటికి సంచులలో ద్రవం నిండి ఆకులు విచ్చుకొంటాయి. ఇది ఒక రక్షణ పద్ధతి. పశువులు, జంతువులు ఆకులను తాకగానే ముడుచుకోవటం వలన మొక్క ఎండిపోయినట్లు కనిపిస్తుంది. దీని వల్ల జంతువులు తినకుండా వెళ్లిపోతాయి. మరికొన్ని మొక్కలు రాత్రిళ్ళు వాటంతట అవే ఆకుల్ని ముడుచుకుంటాయి.^[

ఔషథ గుణాలు

• రక్త శుద్ది చేస్తుంది.
• ముక్కు నుండి కారే రక్తాన్ని ఆపుతుంది
• స్త్రీరోగాలను హరించి వేస్తుంది.ఋతురక్తాన్ని, మూత్రాన్ని సాఫీగా జారీచేస్తుంది,
• ఇది వాతాన్ని హరిస్తుంది.
• పాత వ్రణాలనుమాన్పుతుంది.
• మధుమేహ రోగాల్ని, ములవ్యాధిని, బోధకాలును, కమేర్లను, పోడలను కుష్టును, విరేచనాలను, జ్వరమును, గుండెదడను, శ్వాసకాసాలను, తుంటి నొప్పిని, ఉబ్బరోగం వంటి వాటిని తగ్గిస్తుంది.

Adda Rasam అడ్డసరం

అడ్డసరం

అడ్డసరం (Adhatoda vasica or Justicia adhatoda) ఒక విధమైన ఔషధ మొక్క.

దీని పండ్లు , కాయగూరలు ,గింజలు, పప్పులు , కందమూలాలు ,సుగంధద్రవ్యాలు మానవుడికి ప్రక్రుతి ప్రసాదించిన అపురూపమైన వరము .ఆయా సీజన్లలో పండే పండ్లను ఆరగించడం మనకు తరతరాలు గా తెలుసును . అన్నం తో కూడా ప్రకృతిసిద్ధమైన పండ్లు , కూరగాయలు ఇతర త్రునధన్యాలను ఆహారం గా ఆహారముగా తీసుకుని జీవించినట్లయితే శరీరానికి కావససిన అన్నిరకాల పోషకాలు లభిస్తాయి ... ఇదే అసలు ఉత్తమమైన జీవన విధానమని పకృతి వైద్యుల నమ్మకం.....ఆహారం జీవం ఉన్న ప్రతి జీవికి అత్యవసరమైనది. పిండిపదార్ధాలు, మాంసకృత్తులు, కొవ్వుపదార్ధాలు, ఖనిజలవణాలు, పీచుపదార్ధాలు, రోగనిరోధక శక్తికి కావలసిన విటమిన్లు మరియు శరీర పోషణకు రక్షణకు కావలసిన పదార్ధాలను కలిగిన పదార్దాలను ఆహారంగా పేర్కొనవచ్చు. ఇవి కాక శరీరానికి నూతన ఉత్సాహాన్నిచ్చే కాఫీ, టీ లాంటి వాటిని కూడా ఆహారపదార్ధాల కోవలోకి వస్తాయి. ఆహారం ఘన, ద్రవ రూపాలలో లభ్యం అవుతుంది.
ఈ మొక్కను మలబార్ నట్ ట్రీ, అడూస అని కూడా పిలుస్తారు. దీని శాస్ర్తీయ నామం అడహతోడ వాసికా నీస్. అడ్డసరం పొలం గట్ల మీద 1-4 మీటర్ల ఎత్తువరకు పెరిగే బహువార్షిక పొద. ఈ మొక్కు సామాన్య పత్రాలు కణుపునకు రెండు చొప్పున అభిముఖంగా అమరివుండి పొడవుగా, దీర్ఘవృత్తాకారంలో దళసరిగా, పెళుసుగా ఉంటాయి. ఆకర్షనీయమైన తెల్లని పూలు గుత్తులు గుత్తులుగా పూస్తాయి. .

ఉపయోగాలు

• దీని ఆకులు, పుష్పాలు, వేర్లు, బెరడును ఔషధాల్లో విరివిగా వాడతారు. అడ్డసరం మొక్కలో వాసిసిన్, అఢతోడిక్ ఆమ్లం, సుగంధ తైలం ఉంటాయి.
• దగ్గు, ఆయాసం నివారణకు అడ్డసరం ఆకులు, వేర్లు అత్యంత ఉపయుక్తమయినవి. దీర్ఘకాలంగా దగ్గుతో బాధపడే వారు, ఊపిరి అందక ఆయాస పడేవారు వేరు కషాయంలో కొద్ది పంచారం చేర్చి 15 మి.లీ చొప్పున రోజుకు మూడుసార్లు తీసుకుంటే ఉపశమనం కలుగుతుంది.
• అడ్డసరం పుష్పాలను సుఖవ్యాధుల నివారణ కు వాడతారు.
• ఈ మొక్కలోని అన్నిభాగాలు నులి పురుగులను నివారిస్తాయి. ఉబ్బసం ఉపశమానికి కూడా ఇది ఉపయోగపడుతుంది.
• అడ్డసరం ఆకుల కషాయం రోజుకు మూడుసార్లు సేవిస్తే రక్త విరేచనాలు, వాంతిలో రక్తం పడడటం, మొండి జ్వరాలు తగ్గుతాయి.
• గోరువెచ్చని ఆకు కషాయం చర్మానికి పూస్తే తామర, దురద, గజ్జి, దద్దుర్లు తదితర చర్మవ్యాధులు, చర్మదోషములందు అడ్డసరము (వైద్యమాత) కషాయము ను త్రాగించిన తగ్గుతాయి.
• నరముల రోగహరములు, పట్లు, నొప్పులు హరించును . నీళ్ళవిరేచనములు కట్టును . నేత్రరోగహరము గా పనిచేయును .
• అడ్డసరము ఆకులను దగ్గుకు, ఉబ్బసానికి, రక్త శ్రావ లోపాలకు, చర్మ వ్యాధులకు మందుగా వాడతారు.

adavi nabhi అడవినాభి

అడవినాభి

మొక్క వర్ణన

ఉద్యానవనాలలో పెంచదగిన వార్షికపు మొక్క. ఇది ప్రక్కన ఉండే చెట్లను, మొక్కలను అధారంగా ప్రాకుతుంది. ఆకులు కాండానికి ఎదురుబదురుగా ఉంటాయి. ఆకు మొదలు భాగం అర్థ హృదయాకారంలో ఉండి బారుగా ఉంటుంది. ఆకుల చివరి కొసలు తీగలాగా ఉండి ప్రక్క మొక్కలను పట్టుకొనేందుకు అనుకూలంగా ఉంటుంది. ఈ మొక్క పువ్వులు అనేక రంగులతో ప్రత్యేకతతో కూడిన ఆకర్షణ కలిగి ఉంటాయి. ఈ పూవులు చెట్టు పైన కనీసం ఏడు రోజుల పాటూ ఉంటాయి. ఈ పూవులు పెద్దవిగా ఉండి వాటి ఆకర్షణ పత్రాలు సన్నగా పొడవుగా అగ్ని కీలలు వలె వంకెలు తిరిగి ఉంటాయి. వాటి పుప్పొడి కీలాగ్రాలు 13 సెంటీమీటర్ల బారుగా ఉంటాయి. ఆకర్షణ పత్రాలు పువ్వు తొడిమ వద్ద ఆకు పచ్చ రంగులో ఉండి, క్రమంగా పసుపుపచ్చ, కాషాయ రంగు, కొసలు పూర్తి ఎరుపు రంగులో ఉంటాయి. దీని వేర్లు 15 నుండి 30 సెంటి మీటర్ల బారున కారెట్ దుంపల వలె ఉండి కొసలు సన్నగా మొనదేలి ఉంటాయి. ఈ మొక్క కాండము 3 నుండి 6 మీటర్లు బారున గట్టి తీగలుగా పెరుగుతుంది.

ఉపయోగపడే భాగాలు

వేరు భాగాలు.

ఉపయోగాలు

ఉదర క్రిములను బైటకు కొట్టివేస్తుంది. భేది మందుగానూ, పురిటి నెప్పులను అధికం చేసేందుకు, లేదా గర్భస్రావానికి ఉపయోగపడుతుంది. దీర్ఘకాలిక వ్రణాలు, కుష్టు, శరీరపు మంటలు, పైల్స్, పొత్తి కడుపు నొప్పి, దురదలను తగ్గిస్తుంది. శరీరానికి బలవర్థకము, వీర్యవృద్ధికి దివ్యౌషధము. మలాశయములోని జిగురును హరింపజేస్తుంది. నరాల నొప్పులకు, చర్మ వ్యాధులకు పై పూతలకు ఉపయోగపడుతుంది. ఇది విషపూరితమైనది. అందుచేత ఇది తగు మోతాదులలో వైద్యుని సలహాపై వాడవలసిన ఔషధము.

లక్షణాలు

ఇది 3.5 నుండి 6 మీటర్లు పొడవుదాకా బలహీనంగా ప్రాకే మొక్క.

• ఆకుల చివర్లలో మెలి తిరిగి ప్రాకడానికి అనువుగా ఆధారాన్ని పట్టుకోవడానికి అనుకూలంగా ఉంటాయి.
• పుష్పాలు ఎరుపుతో కూడిన నారింజ రంగు మరియు పసుపుతో కూడిన తెలుగు రంగులో ఉంటాయి.
• కాయలు సుమారు 7-8 సెం.మీ. పొడవును కలిగి 40-50 విత్తనాలను కలిగివుంటాయి. విత్తనాలు ఎరుపుతో కూడిన నారింజ రంగులో ఉంటాయి.

ఉపయోగాలు

ఈ మొక్క విత్తనాలలో కోల్చిసిన్ అనే ఆల్కలాయిడ్ ఉంటుంది.

• దీనిని గౌటు వ్యాధిలో విరివిగా ఉపయోగిస్తారు.
• దుంపలను అల్సర్ల, పైల్స్ మరియు గనేరియా నివారణకు, గర్భస్రావానికి, పాము మరియు తేలు కాటుకు ఉపయోగిస్తారు.